Uzun uzun bir seyler hazırlamayı planladım. Ama 4 ayı devirdik ve hala iki satır yazamamışım..Tüm zamanımı kaplıyor Lara. Bana saf ve sonsuz mutlulukları tattırıyor küçügüm..
Lara nın resimleriyle yeniden başlamak istedim bloga. Umarım bu hızla da devam ederim...
Resimlerde genelde cok cok ciddi duruyordu..
Yoksa annesinin fotografa olan merakı ona mı geçti ne? Makinalardan bakışlarını alamıyor..(Nisan 2008)
Sonunda bir gün uydu kalktı kahkahaları ögrenmişti uyandıgında..
Bu mutlulugu bize verdi. Binlerce teşekkür sana canım akıllı kızım...
